بزدانیدنلغتنامه دهخدابزدانیدن . [ ب ِ زَ / زِ / زُ / ب ِزْ دَ ] (مص ) (از: ب + زدانیدن ) بزدودن . دور کردن زنگ از آئینه و تیغ و امثال آن . بزداییدن . (از یادداشتهای دهخدا).
