بزرا

بزرا. [ ب َ ] (هزوارش ، اِ) بلغت زند و پازند، تخم زراعت را گویند مطلقاً، یعنی هر چیز که بجهت خوردن حیوانات کاشته میشود. (آنندراج ) (برهان ) (انجمن آرای ناصری ) (هفت قلزم ) (ناظم الاطباء). همریشه ٔ بذر عربی . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به بزر و بذر شود.