بزرگ امید رودباری

بزرگ امید رودباری . [ ب ُ زُ اُم ْ می دِ رو ] (اِخ ) معروف به کیابزرگ امید. رئیس اسماعیلیه ٔ الموت ، دومین حکمران آنان و جانشین و پیرو حسن صباح . وی در سال 518 هَ . ق . بموجب وصیت حسن صباح در الموت بجای او نشست و قبل از آن بحکم حسن صباح بسال 495 هَ . ق . قلعه ٔ لمبه سر رودبار را تصرف کرد و 23 سال در آنجا میزیست . وی شیوه ٔ حسن صباح را در نشر دعوت باطنیه و تهدید و تخویف مخالفان ادامه داد. در زمان او فدائیان اسماعیلیه خلیفه مسترشد عباسی را هلاک کردند و پس از وی پسرش محمدبن بزرگ امید بجای او نشست . (از دائرة المعارف فارسی ) (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). و رجوع به تاریخ گزیده و تاریخ حبیب السیر و قاموس الاعلام ترکی و غزالی نامه و جامعالتواریخ رشیدی (بخش اسماعیلیه چ دبیرسیاقی ) شود.