بزقدم

بزقدم . [ب ُ ق َ دَ ] (ص مرکب ) جبان . ترسو. بزدل . (ناظم الاطباء). || حقیر و ناتوان و بطی ءالحرکة. (از مصطلحات از غیاث اللغات ) (آنندراج ). شخص پست و حقیر وفرومایه . ناتوان . عاجز. (ناظم الاطباء) :
منم باز و این زاغ طبعان چو عصفور
منم شیر و این بزقدمها ثعالب .

فوقی یزدی (از آنندراج ).

|| ظاهر آنست که کنایه از مبارک قدم باشد، بحکم الشاة برکة. (آنندراج ).