بزیذجلغتنامه دهخدابزیذج . [ ب َ ذَ ] (معرب ، ص ) بزیدج . اصلاً فارسی پهلوی است از فژیذک یا ویژیدک بمعنی مختار و برگزیده . و کلمه ٔ ویژه نیز از همین ریشه است . (از حاشیه ٔ جلال همائی بر التفهیم ص 318).
