بساعت

بساعت . [ ب ِ ع َ ] (ق مرکب ) در ساعت . فوراً :
چو دید طلعت نورانی بهشتی تو
کند بساعت بر هستی خدای اقرار.

مسعودسعد.

وگرنه هیبت آن تیغ اژدها پیکر
کند بساعت زنار بر میانش تار.

مسعودسعد.

رجوع به ساعت شود.