بستان پیرا

بستان پیرا. [ ب ُ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) بوستان پیرا. باغ پیرایش دهنده را گویند که باغبان باشد. (برهان ) (هفت قلزم ). باغبان و باغ پیرایش دهنده را گویند که گیاههاو شاخه های خشک را زده از باغ بیرون ریزد. (انجمن آرا) (آنندراج ). باغبان . (رشیدی ). باغبان و آنکه درختان را پیرایش میکند. (ناظم الاطباء: بستان بان ). باغبان که کارش پیراستن باغ است . (فرهنگ نظام ) :
برده رضوان بهشت از پی پیوندگری
از تو هر فضله که انداخته بستان پیرا .

انوری (از آنندراج ).

رجوع به بوستان پیرا و بوستان پیرای و باغ پیرا شود.