بسر تازیانه بخشیدن

بسر تازیانه بخشیدن . [ ب ِ س َ رِ ن َ / ن ِ ب َ دَ ] (مص مرکب ) بسر تازیانه دادن . چیزی را سهل و فرومایه دانسته به اشاره ٔ سر تازیانه عطا فرمودن . (آنندراج ) :
آوریدی جهان به تیغ فراز
بسر تازیانه دادی باز.

نظامی (از آنندراج ).

خسرو بسر تازیانه بخشد
چون ملک عراق ار هزار باشد.

انوری (از آنندراج ).