بسمه گرلغتنامه دهخدابسمه گر. [ ب َ م َ / م ِ گ َ ] (ص مرکب ) این کلمه مرکب است از بسمه (باسمه ) ترکی و گر فارسی . آنکه بر جامه ها نقوش قالبی چوبین و جز آن زند. بسمه چی . رجوع به بسمه چی شود. || چاپچی . طابع.
