بسوء

بسوء. [ ب َ ] (ع مص ) انس گرفتن و آرام یافتن . (منتهی الارب ). || خوگر شدن . (منتهی الارب ). خوگرفتن . || تهاون نمودن . (منتهی الارب ). || آتش گرفتن . (زوزنی ). آتش کردن . (زوزنی ). || (ص ، اِ) آنکه دوشنده را رام باشد. (منتهی الارب ). ناقه که دوشنده را رام باشد. (آنندراج ). ماده شتری که مر دوشنده را رام باشد. (ناظم الاطباء).