بسیجانلغتنامه دهخدابسیجان . [ ب َ ] (نف ، ق ) بسیچان . ساز کارکنان . (سروری ). بسیج کننده . (فرهنگ نظام ) : ز شرم گنه پاک بیجان شدندسبک بر زبانه بسیجان شدند. (یوسف و زلیخا).
