بسیطة

بسیطة. [ ب َ طَ ] (اِخ ) جایگاهی است در شعر اخطل در وصف ابری بدین سان :
و علا البسیطة والشقیق بریق
فالضوج بین رویة و طحال
و به قولی جایگاهی است میان کوفه و حزن بنی یربوع و به قولی سرزمینی است بین عذیب و قاع . (از معجم البلدان ). و رجوع به ج 1 همین کتاب ص 184 شود.