بشاشة

بشاشة. [ ب َ ش َ ] (ع مص ) بشاشت . بش . خوشرویی . (ناظم الاطباء). رجوع به بش و بشاشت شود. || تازه روی و شادمان شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || به لطف کلام و تازه رویی وگشادگی پیشانی پیش آمدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ).