بشاوپورلغتنامه دهخدابشاوپور. [ ب َ ] (اِخ ) اصل کوره شاپورخوره (بشاور). رجوع به بشاپور و بشاور و فارسنامه ٔ ابن البلخی چ 1339 هَ . ق . کمبریج ص 141 شود.
