بشتافتن

بشتافتن . [ ب ِ ت َ ] (مص ) شتافتن . عجله کردن . تعجل . (تاج المصادر بیهقی ). تسرع . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). تمطر. اهراع . (تاج المصادر بیهقی ). سرعت نمودن . عصف . عصوف . (منتهی الارب ): استعجال ؛ بشتافتن خواستن . (از تاج المصادر بیهقی ) :
که ما در بیابان خبر یافتیم
بدان آگهی نیز بشتافتیم .

فردوسی .

من بشتافتم تا ملک را خبر کنم . (کلیله و دمنه ). و رجوع به شتافتن شود.