بشتاملغتنامه دهخدابشتام . [ ب ِ ] (اِ) بمعنی بشتالم است که طفیلی باشد. (برهان ) (از جهانگیری ) (ناظم الاطباء) (از رشیدی ) (از مؤید الفضلاء) (سروری ). و رجوع به شعوری ج 1 ورق 206 و بشتالم شود.
