بشخوارلغتنامه دهخدابشخوار. [ ب ِ ] (اِ) بشخور سؤر یعنی بازمانده ٔ آب در ظرفی که از آن آب خورده باشند. (ناظم الاطباء). نیم خورده . ته مانده . و رجوع به بشخور شود.
