بشندن
لغت‌نامه دهخدا
بشندن . [ ب ِ ن َ دَ ] (مص ) بشنیدن . شنیدن :
گریزان ببالا چرا برشدی
چو آوازشیر ژیان بشندی .
شکسته شدش لشکری کامدی
چو آواز این داستان بشندی .
و رجوع به بشنیدن و شنیدن شود.
گریزان ببالا چرا برشدی
چو آوازشیر ژیان بشندی .
فردوسی .
شکسته شدش لشکری کامدی
چو آواز این داستان بشندی .
فردوسی .
و رجوع به بشنیدن و شنیدن شود.
