بشنواندن

بشنواندن . [ب ِ ن َ وا دَ ] (مص ) شنواندن . شنوانیدن :
چشم احسان بی بصر مانده ست تا روزی کجا
بشنواند کلک تو گوش مکارم را صریر.

سنایی .

رجوع به شنواندن شود.