بشورلغتنامه دهخدابشور. [ ب ُ ] (ع مص ) مژده دادن کسی را. (آنندراج ). مژدگانی دادن . (تاج المصادر بیهقی ) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). و رجوع به بشر و بشارة شود.
