بشکنیدنلغتنامه دهخدابشکنیدن . [ ب ِ ک َ دَ ] (مص ) شکستن . رام کردن . منقاد کردن . مطیع کردن . رجوع به شکنیدن شود : بسا حصن بلندا که می گشادبسا کره ٔنوزین که بشکنید.رودکی .
