بشیریه

بشیریه . [ ب َ ری ی َ ] (اِخ ) از فرق غلات است و فروع مفوضه و واقفه ، اصحاب محمدبن بشیر اسدی معتقد بزنده و غایب بودن امام موسی بن جعفر و نمردن و حبس نشدن آن حضرت بودند. این فرقه محمدبن بشیر و بعد از او پسرش سُمَیع را امام میشمردند. (خاندان نوبختی چ 1311 هَ . ق . ص 252). و رجوع به ریحانة الادب ج 1 ص 167 شود.