بشیر

بشیر. [ ب َ ] (اِخ ) ابن قاسم بن عمر شهابی از بزرگترین امرای شهابیان بود که در لبنان و وادی التیم سوریه اهمیت و شکوه فراوان داشتند. وی در قریه ٔ غزیر (نزدیک بیروت ) متولد شد. در کودکی پدررا از دست داد و بعدها بمراتب عالی رسید. از آنجمله امارت لبنان بود. (1203 هَ . ق .). وی زندگی پرحادثه ای داشت و به ابراهیم پاشای مصری کمک کرد و بدین سبب انگلیسها وی را اسیر و به مالطه تبعید کردند (1260 هَ . ق .). سپس اجازه یافت به اسلامبول برود و در چند شهر ترکیه بسر برد تا سرانجام در اسلامبول درگذشت . آثار بسیاری از وی بجای مانده است . (از اعلام زرکلی ).