بشیر
لغت‌نامه دهخدا
بشیر. [ ب َ ] (اِخ ) ابن ابی زید انصاری . یکی از صحابه و انصار است که در زمان پیامبر (ص ) قرآن کریم را جمع میکرد. ابن کلبی گوید پدرش در جنگ احد شربت شهادت نوشید و خود و برادرش ، وداعةبن ابی زید با حضرت علی (ع ) در صفین حضور داشت . رجوع به الاصابة ج 1 ص 163 و قاموس الاعلام ترکی ج 2 شود.
