بصاق
لغتنامه دهخدا
بصاق . [ ب ُ ] (اِخ ) بساق . نام کوهی است میان مصر و مدینه . (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). و رجوع به بساق شود. || موضعی است نزدیک مکه و آن را بصاقه نیز خوانند. (از منتهی الارب ) (آنندراج ذیل بصاق ). و رجوع به بصاقه شود.
