بصحرا برون رفتن

بصحرا برون رفتن . [ ب ِ ص َ ب ُ رَ ت َ ] (مص مرکب ) محاوره ٔ مقرری است که لفظ برون مستدرک باشد. (آنندراج ) :
ما را برنگ غنچه دل از گلستان گرفت
چون لاله سینه چاک بصحرا برون رویم .

سعدی (از آنندراج ).