بضاعة

بضاعة. [ ب ِ ع َ ] (ع اِ) پاره ای از مال که بدان تجارت کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ج ، بضائع. (از ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ). بیاره ٔ کالا که بفروختن بفرستند. (مؤید الفضلاء). پاره ای مال که جدا کنند و بجایی فرستند برای تجارت . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 26).
- قلیل البضاعة ؛ کم مال . (ناظم الاطباء). و رجوع به بضاعت شود.