بطائن
لغتنامه دهخدا
بطائن . [ ب َ ءِ ] (ع اِ) بطاین . ج ِ بَطینَة. (ناظم الاطباء). رجوع به بطینه و بطاین شود :
چو چشم عاشق داری باشک روی هوا
چو روی دلبر داری به نقش روی بطاح .
چو چشم عاشق داری باشک روی هوا
چو روی دلبر داری به نقش روی بطاح .
مسعودسعد.