بطنت

بطنت . [ ب ِ ن َ ] (ع اِ)بَطْنَة بمعنی سیری و پری شکم از طعام :
کم خورش ، مرد شرفتنت نیست
هرکجا بطنت است فطنت نیست .

سنایی .

شخصی بود صاحب ذکا و فطنت نه با جهالت و بطنت . (جهانگشای جوینی ). و رجوع به بطنه شود.