بظماج
لغت‌نامه دهخدا
بظماج . [ ب ِ ](ع اِ) جامه ای که بر یکی از دو طرف آن خواب باشد یاجامه ای که بر میانه ٔ آن خواب باشد و بر هر دو طرف آن علم و نقش باشد. (از منتهی الارب ). قسمی از جامه ٔ پُرزدار مانند مخمل و یا جامه ای که میان آن پرزدار و کناره های آن دارای نقش و نگار باشد. (ناظم الاطباء).
