بعزقة

بعزقة. [ ب َ زَ ق َ ] (ع مص ) متفرق و پریشان کردن . لغة فی زعبقه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). پریشان و متفرق کردن چیزی را. (از آنندراج ) (منتهی الارب ). پراکندن و متفرق کردن قوم یا چیزی را. (از اقرب الموارد): بعزق المال ؛ پراکنده کردن آن . (از دزی ج 1 ص 100).