بعوسلغتنامه دهخدابعوس . [ ب َ ] (ع ص ، اِ) ماده شتر لاغر که شیر آن خشک شده باشد از گذشتن هفت ماه بر نتاجش . ج ، بَعائِس ، بِعاس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
