بغستان

بغستان . [ ب َ غ ِ ] (اِ مرکب ) فغستان . بهستان . بیستون . بیت الاصنام . (مفاتیح ص 74). مرکب از بغ + ستان (ادات مکان ). همین کلمه است که بهستان و بیستون شده . (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). بمعنی جایگاه خدایان بوده است ، زیرا در عهد هخامنشی و تا چند قرن بعد بغ، نام پروردگار عالم بوده است . (سبک شناسی بهار ج 1 ص 31).خانه ٔ خدا. خانه ٔ بتان . بتخانه . رجوع به هریک از کلمات مذکور در جای خود و به بغ، بهستان ، بیستون ، مزدیسنا و ادب پارسی ، یشتها و فرهنگ ایران باستان شود.