بغلةلغتنامه دهخدابغلة. [ ب َ ل َ ] (ع اِ) مؤنث بغل . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). استر ماده و قاطر ماده . ج ، بغال و بَغَلات .(ناظم الاطباء). || وقتی چیزی زیادی باشد بمثل گویند: زید فی الشطرنج بغلة. (از دزی ج 1 ص 101).
