بغوی

بغوی . [ ب َ غ َ ] (اِخ ) عبداﷲبن محمدبن عبدالعزیز مکنی به ابوالقاسم . از محدثان عامه ٔ عراق بود و از احمدبن حنبل و ابن المدینی و مشایخ مسلم و بخاری روایت کرد و عمری دراز نمود بحدی که کتاب المسند و کتاب معجم صغیر و کتاب معجم کبیر در صحابه و کتاب السنن علی مذهب الفقها. (بنا بنقل ابن الندیم ) از تألیفات اوست و در سال 317 هَ . ق . در یکصد و سه سالگی درگذشت . (از ریحانة الادب ). و رجوع به ابن الندیم شود.