بغیبغلغتنامه دهخدابغیبغ. [ ب ُ غ َ ب ِ ] (ع اِمصغر) مصغر بُغْبُغ. از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). رجوع به بغبغ شود. || عدا طلقاً بغیبغاً؛ وقتی گویند که دور ندود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
