بفرمان

بفرمان . [ ب ِ ف َ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) مطیع. بنا به امر. برحسب دستور :
بلی بفرمان گویم اگر هجا گویم
از آنکه قول خداوند را بفرمانم .

مسعودسعد.