بقشلغتنامه دهخدابقش . [ ب َ ] (ع اِ) بقس . شمشاد باشد. (از درختان جنگلی ایران ثابتی چ 1326 هَ . ش . دانشگاه طهران ص 166). نام درختی که بفارسی خوش سای نامند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از آنندراج ). و رجوع به بقس شود.