بقعاء

بقعاء. [ب َ ] (ع ص ) پیسه . مؤنث ابقع. ج ، بُقع. (ناظم الاطباء). گوسفند سیاه بنقطه . ج ، بقع. (مهذب الاسماء). || (اِ) سال قحطناک یا سال فراخ که در آن تنگی هم باشد. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). سالی که در آن خصب و قحطی باشد. (از اقرب الموارد).