بقوةلغتنامه دهخدابقوة.[ ب َ وَ ] (ع مص ) انتظار کردن و حفظ و نگهبانی نمودن . (آنندراج ). و رجوع به بقاوة شود. || (اِ) ابقه بقوتک مالک ؛ نگهدار او را چنانکه نگاه می داری مال خود را. (ناظم الاطباء). و رجوع به بقاوة شود.
