بلاتشبیه

بلاتشبیه . [ ب ِ ت َ ] (ع ق مرکب ) (از: ب + لا (نفی ) + تشبیه ) بدون تشبیه . (فرهنگ فارسی معین ).بی مانند کردن . || چون چیزی ، خاصه فرومایه را، به مقدس تشبیه کردن خواهند، ازپیش این کلمه راگویند. مثلاً؛ نثر او «بلاتشبیه » مثل قرآن است . (یادداشت مرحوم دهخدا). گاه درمورد تنزیه به هنگام گفتگو از امری که با ساحت الوهیت یا بزرگان دین یا مخاطبی محترم سازگار نیست ، گویند. (از فرهنگ فارسی معین ).