بلاخواهلغتنامه دهخدابلاخواه . [ ب َ خوا / خا ] (نف مرکب ) بلاخواهنده . طالب محنت . محنت جوی . فتنه خواه : به صوفیان بلاخواه عافیت دشمن به حق عافیت غم به جان غم برتاب .خاقانی .