بلادافعلغتنامه دهخدابلادافع. [ ب ِ ف ِ ] (ع ص مرکب ) (از: ب + لا (نفی ) + دافع). دفعناشدنی . آنچه نتوان رد و دفع کرد. ردناشدنی : اکنون همه دانستند که قضاء حق واقع و حکم الهی ممضی و بلادافع. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 454).
