بلادورلغتنامه دهخدابلادور. [ ب َ ] (اِ مرکب ) (از: «بلا» و «دور» به فارسی ) در تصدقاتی که برای رفع بلا دهند استعمال میشود. (از آنندراج ) (از انجمن آرا). در هندوستان تصدقات را گویند. (برهان ).
