بلارسیدهلغتنامه دهخدابلارسیده . [ ب َ رَ / رِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) دچاربلاشده . مبتلی به آزار و رنج : کآن پیرزن بلارسیده دور از تو بهم نهاد دیده .نظامی .