ترجمه مقاله

بلاطة

لغت‌نامه دهخدا

بلاطة. [ ب ُ طَ ] (اِخ ) قریه ای است از توابع نابلس از زمین فلسطین . (مراصد). قریه ای است از اعمال نابلس از سرزمین فلسطین ، و به عقیده ٔیهودیان ، نمرودبن کنعان در این قریه بود که ابراهیم (ع ) را در آتش افکند. عین الخضر نیز در این قریه قرار دارد. و یوسف صدیق (ع ) نیز در اینجا بوده است . امااصلح آن است که واقعه ٔ در آتش افکندن ابراهیم (ع ) بوسیله ٔ نمرود، در سرزمین بابل از عراق رخ داده است وموضعالنار در آنجا شهرت دارد. (از معجم البلدان ).
ترجمه مقاله