بلا گرداندن

بلا گرداندن . [ ب َ گ َ دَ ] (مص مرکب ) دفع بلا کردن . دور کردن بلا. دور داشتن بلا :
که جبر خاطر مسکین ، بلا بگرداند.

(گلستان ).

دعای زنده دلانت بلا بگرداند
غم رعیت درویش بردهد شادی .

سعدی .

میسوزم از فراقت رو از جفا بگردان
هجران بلای من شد یارب بلا بگردان .

حافظ (ازآنندراج ).