بلبل مزاجی
لغتنامه دهخدا
بلبل مزاجی . [ ب ُ ب ُ م ِ ] (حامص مرکب ) با طبعی چون بلبل . آشفته و بی قرار و غیر پای بند. مانند بلبل بودن . حالت بلبل داشتن :
بدین بلبل مزاجی دارم آن غیرت که گر روزی
گل از بالم دمد لخت دل از منقار نگذارم .
بدین بلبل مزاجی دارم آن غیرت که گر روزی
گل از بالم دمد لخت دل از منقار نگذارم .
طالب آملی (از آنندراج ).