بلتلغتنامه دهخدابلت . [ ب ُ ل َ ] (ع اِ) طائریست سوزان پر، اگر یک پر آن بر پرهای دیگر پرندگان افتد بسوزاند آنها را. (منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد از لسان ). آتش بال . و رجوع به بُلح شود.
