بلثوقلغتنامه دهخدابلثوق . [ ب ُ ] (ع اِ) آب گردآمده در جایی ، یا آنکه منبسط باشد در زمین . ج ، بلاثق . (منتهی الارب ). بلاثق ؛ آبهای باتلاقی . (از اقرب الموارد).
